زندگی شاید همین باشد
سه یادداشت درباره سه فیلم: من تونیا هستم ساخته کریگ گیلسپی، اقلیمها به کارگردانی نوری بیلگه جیلان و فارغالتحصیلی اثر کریستین مونجیو
تدوین: فرانک کلانتری
نسل سوخته
فارغالتحصیلی/ کریستین مونجیو
بهمن کامیار
فیلم «فارغالتحصیلی» ساخته کریستین مونجیو، محصول ۲۰۱۶ و کشور رومانی است؛ درامی بهشدت خوشساخت با روایتی به غایت منطبق با واقعیتهای جامعهای که به واسطه حضور یک دیکتاتور (چائوشسکو) موجی از ناامیدی و فساد در آن ایجاد شده است، به صورتی که با گذشت سالها از سقوط آن رژیم، فساد بهجامانده از آن دوران همچنان در جامعه خودنمایی میکند. در فیلم همه شخصیتها خاکستری هستند و مرتکب فساد و خیانت و طغیانگری میشوند. هیچ کس در این جامعه نقش بدمن ندارد، بلکه همه در حرفه و منصب خود میتوانند بدمن باشند. فساد همهگیر شده و قبح آن ریخته و همین توجیهی شده برای ارتکاب به آن. پلیسی که به جای رسیدگی به جرم مهمی همچون تجاوز به یک دانشآموز در جلوی مدرسهاش، پیگیر تخلف پدر همان دانشآموز میشود در خریدن معلمی که قرار است به دخترش نمره بالایی بدهد؛ چرا که دخترش برای ورود به کالجی معتبر در انگلیس باید از این درس نمره بالایی بگیرد و چون قبل از امتحان به او تجاوز شده، قادر به حفظ تمرکز نیست. بنابراین پدر از موقعیت شغلی خود به عنوان یک پزشک سوءاستفاده کرده و مشغول رایزنی با معلم دخترش میشود و جالب است که این تخلف به نحوی بزرگ جلوه داده میشود که ریشه بروز و ارتکاب آن که همانا تجاوز به دانشآموز در خیابان است، از نظر دور میماند. در فیلم «فارغالتحصیلی» با نسل روشنفکری مواجهیم که دوران طلایی و جوانی خود را در سیستمی فاسد و دیکتاتوری طی کرده و برای تحصیل به خارج از کشور عزیمت جستهاند. حال، بعد از گذشت چندین سال از سقوط آن رژیم، هنوز جامعه را درگیر فساد فرهنگی و اجتماعی میبینند و بهوضوح اعتراف میکنند بازگشتشان به کشور بعد از سقوط دیکتاتور حاکم که به قصد بازسازی و اصلاح سیستم بوده، اشتباهی بزرگ و از روی سادگی بوده است. گویی ریشههای این جامعه با فساد سابق رشد و نمو کرده و اصلاح شاید سالها و قرنها طول بکشد. اما شخصیت اول فیلم، دکتر رومئو، به عنوان نماینده آن نسل سوخته و روشنفکر حاضر به سرمایهگذاری جهت اصلاح جامعهاش نیست، چون تمام هم و غمش اعزام دخترش به …
برای خواندن ادامه مطلب با ما در کرگدن ۱۰۳ همراه باشید.
بازدیدها: ۸۸۰